Wee.Patthaburee

“การเดินทาง” ไม่ใช่ “รางวัลจากการทำงาน”
แต่ เป็นการศึกษา “การใช้ชีวิต”

“ครั้งหนึ่งในชีวิต”
สิ่งที่ควรทำที่สุดคือ…
ทำในสิ่งที่อยากทำ
ไปเที่ยวในที่ที่อยากไป
ไปทำให้ชีวิตมีความสุขมากที่สุด

คนเราทุกคนต้องมีความบกพร่องเล็กน้อยต่างกัน ฉะนั้นเราจึงต้องมีความเมตตาต่อกัน

ในความเป็นจริงแล้วความบกพร่องไม่ได้เล็กน้อย แต่เป็นความแตกต่างที่ค่อนข้างมาก เพราะธรรมชาติสร้างมาแล้วให้มีความแตกต่างเพื่อได้อยู่อาศัยแบบพึ่งพากัน

เมื่อสิ่งแวดล้อมรอบต้วเราเต็มไปด้วยการแข่งขัน การดิ้นรนเพื่อความก้าวหน้า และความอยู่รอด ความมีหน้ามีตาในสังคม จนบางครั้งก็ทำให้เราไม่มีเวลาหยุดพักเพื่ออยู่กับตัวเอง และยังทุกข์อยู่กับอดีต สับสนกับปัจจุบัน และกังวลกับอนาคต

สถานที่แห่งหนึ่งที่จะให้คุณได้พัก และมีพลังในการใช้ชีวิตต่อไป คือ ธรรมชาติ และความสงบ

ณ สถานการณ์ปัจจุบันนี้ การใช้ชีวิตโดยยึดกฎธรรมชาติ เป็นวิธีที่ดีทีสุด โดยการเอาตัวรอดของสัตว์ชนิดหนึ่ง ใช้วิธีการเอาตัวรอดโดยการซ่อนตัวเป็นเงา ทำให้ปลอดภัยจากผู้ล่า

ภาพรวมของประเทศเป็นเช่นไร ก็ส่งผลไปยังส่วนย่อยๆตามลำดับชั้น และลงไปถึงองค์กร ในภาพปัจจุบันประเทศยังขาดความเสถียรในการขับเคลื่อนเพื่อพัฒนา ไปสู่เป้าหมายที่เรียกว่า “พัฒนาแล้ว” เนื่องจากยังมีการแบ่งพรรค แบ่งพรรค / แย่งชิงการมีอำนาจ/ แบ่งแยกสีโน้น สีนี่ ซึ่งหากเป็นเช่นนี้ ก็ยากที่ประเทศเข้าสู่สภาวะความสงบ และความสุขก็จะไม่เกิดขึ้นกับคนประเทศ

เช่นเดียวกันหากประเทศยังขาดความสงบและสุข ย่อมส่งผลต่อองค์กรเช่นกัน ยากที่จะเกิดความสงบและสุขในการพัฒนาองค์กร เพราะหากคนในองค์กรมีความสุข ก็จะสามารถนำพาองค์ไปสู่ความสำเร็จได้ แต่หากยังแบ่งพรรค แบ่งพวก เรียกหาอำนาจหน้าที่แล้ว องค์กรก็จะมีแต่ความขัดแย้ง ยากที่จะพัฒนาและวนเวียนอยู่แต่ปัญหาเดิมๆ

ในสภาวะเช่นนี้ องค์กรจึงต้องการผู้นำที่มีภาวะผู้นำ และวิสัยทัศน์ ที่กล้าจะเปลี่ยนแปลง และทุ่มเทให้กับองค์กร รวมทั้งให้ความสำคัญกับคนในองค์กร โดยไม่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่ให้ยึดความเหมาะสมและถูกต้องเป็นหลัก แล้วความสุขจะเกิดกับคนในองค์กร ทำให้องค์กรประสบผลสำเร็จได้

บางครั้ง “กฎเกณฑ์” กับ “สิ่งที่ถูกต้อง” มันขัดแย้งกัน

คนที่ดี สร้างปร้อมปราการให้กับตัวเอง และช่วยเหลือคนรอบข้าง

(ข้อคิดจากภาพยนต์ เรื่อง 10,000 BC)