ทำงานด้วย “ความรัก”
บันทึกประจำวัน สิงหาคม 9th, 2012
ทำความสะอาดห้องคอมพิวเตอร์
บางครั้ง หรือ ทุกครั้ง ความสุขก็หาได้จากการทำงานที่เรากำลังทำอยู่ทุกวันนี้ หากไม่รู้จะไปหาความสุขจากที่ไหนแล้ว ลองหาความสุขเล็กๆ น้อยๆ จากการทำงานของคุณดูบ้างสิครับ สำหรับผมแล้ว การได้ทำความสะอาดห้องเรียนที่ผมสอน ได้ซ่อมคอมพิวเตอร์ ได้ทำอะไรที่เป็นประโยชน์เพื่อส่วนรวมแล้ว รู้สึกว่าใช้เวลาที่ผ่านมาอย่างคุ้มค่าและคุ้มกับความเหนื่อยกาย แต่ไม่เหนื่อยใจ
ตั้งเป็นบรรจุเป็นข้าราชการครูมากว่า 17 ปี สิ่งที่ผมทำอยู่เป็นประจำคือ การทำความสะอาดห้องให้ดูเป็นระบบระเบียบและสะอาดอยู่เสมอ เพราะดูแล้วทำให้ผมมีความสุข บางครั้งการทำงานก็ทำให้เกิดปัญญา คิดอะไรต่อมิอะไรได้มากมาย ไม่จำเป็นต้องไปแสวงหางานอะไรใหม่ๆเลย หากไม่คิดเรื่อง “เงิน ” เพราะผมพ้นจุดที่ทำงานเพื่อเงินไปแล้ว(แค่ความรู้สึก) ทุกวันนี้ทำงานเพื่อแค่ให้รู้ว่าได้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ได้เรียนรู้ชีวิต และแสวงหาความสบายใจมากว่า ซึ่งทำแล้วรู้สึกสบายใจก็อยากทำ ไม่ว่าจะเป็นงานอะไร ตำแหน่งหน้าที่อะไร ฐานะทางการเงินอย่างไร ระดับการศึกษาใด สำหรับผมแล้วทำได้ทุกงาน งานไม่ได้เป็นตัวบ่งบอกถึงสิ่งเหล่านั้น สรุปคือ เป็นใครก็ได้หากทำสิ่งนั้นแล้วมีความสุขก็ถือว่าเป็นงานที่มีเกียรติและทำได้อย่างเต็มความสามารถ
วันนี้ก็ได้ทำความสะอาดห้องคอมพิวเตอร์ โดยการดูดฝุ่นและเช็ดเครื่องคอมพิวเตอร์ เพื่อใช้สำหรับการอบรมครูแค่ 1 ชั่วโมง แต่ใช้เวลาทำความสะอาดไป 2 ชั่วโมง แต่ก็รู้สึกได้ถึง ความสุขที่ได้ทำ ซึ่งปัจจุบัน ไม่ค่อยได้มีเวลาทำอย่างที่เคยทำมานานแล้ว ด้วยเพราะภาระหน้าที่รับผิดชอบมากขึ้น และภาระงานมากขึ้น โดยเฉพาะเรื่องอายุนี่ก็มากขึ้น บางครั้งก็ทำไม่ไหว (เหนื่อยครับ ปวดหัวเข่า) ถ้าเป็นเมื่อก่อนทำได้ทั้งวัน ทั้งคืน แต่ที่สังเกตผู้คนส่วนใหญ่ หรือครูใหม่ๆ ไม่ค่อยจะเห็นตรงส่วนนี้ หรือเพราะโลกปัจจุบันเปลี่ยนไป เราอาจเป็นคนโบราณ ไงก็แล้วแต่ ผมก็มีความสุข และเกิดสมาธิ คิดอะไรได้หลายอย่างจากการทำความสะอาดห้องครั้งนี้ (ไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไรแล้ว เลยได้ข้อคิดจากการทำงานวันนี้ ว่า ขอให้ทำงานในสิ่งที่ทำแล้วมีสุขความสบายใจ ไม่เลือกว่าเป็นงานอะไร สิ่งที่ทำนั้้นถือว่ามีค่า และคุ้มค่าสำหรับเวลาที่เสียไปครับ)