ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

ผ่านมาแว็บเดียวขึ้นเดือนใหม่และจะปีใหม่อีกแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าวันเวลาจะรวดเร็วได้ขนาดนี้ คำพูดที่บ่นพึมพัมอยุ่ในใจเสมอว่า “เดี่ยวหาฤกษ์หายามจะได้ทำเรื่องนั้นเรื่องโน้นเสียที เดี่ยวอาทิตย์หน้าจะลงมือทำเรื่องที่จำเป็นแล้ว” ปรากฎว่า ไม่ได้ทำซะที จนถึงเวลาจะเกือบสิ้นปี เรื่องบางเรื่องที่จำเป็นต้องทำก็มากรวมกองกันในเดือนนี้แหละ โอว มันยิ่งทำให้เวลาเดินไปรวดเร็วมากยิ่งขึ้น แต่ก็พยายามมีสติและสมาธิจัดการกับงานและเรื่องราวต่างๆในชีวิต ทีมีให้รับผิดชอบและทำมากมายครับ          ที่แน่ๆ ผมคิดว่าเริ่งเดือน ธันวาคม 2555 นี้ ผมจะเริ่มวางมือบางสิ่งบางอย่างได้แล้ว เพราะทำด้วยใจรักและความรับผิดชอบนอกเหนือหน้าที่มาตั้งแต่ เริ่มเป็นครูแล้ว คงต้องทำในเวลาที่มีอยู่และทำในระดับหนึ่งเหมือนๆ กับคนทั่วๆไปบ้าง เพราะบางเรื่องทุ่มเทเอาจนไม่ได้ทำในเรื่องที่ต้องทำและเร่งด่วน มันก็ขึ้นอยู่กับอารมรณ์และโอกาสด้วยครับ อีกอย่างนึ่งก็ไม่ได้มีใครมาบังคับให้ทำ แต่บางครั้งก็ทนดูไม่ได้ต้องจัดการเสียเอง แต่ตอนนี้คงต้องทำใจยอมรับความเป็นจริงได้แล้วว่า มันต้องเป็นอย่างนั้นบ้าง ไม่งั้นก็ไม่มีเวลาได้ทำอย่างอื่น หรือเรื่องใหม่ๆ

ช่วงเวลานี้ก็ต้องหาเวลา เขียนงานวิจัยและทำเรื่องเรียนบ้างแล้ว เพราะเวลาส่วนใหญ่ก็ทุ่มเทให้กับงานทั้งในเวลาราชการและนอกเวลาราชการ เพราะเรื่องเรียนก็หยุดนิ่งและปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไม่คืบหน้าเลย เกือบปีแล้ว เพราะด้วยภาระหน้าที่ความรับผิดชอบ งานบางอย่างก็ต้องดูแลตลอดเวลาเพื่อไม่ให้ระบบงานหยุดชะงัก ซึ่งก็เป็นเรื่องราวที่ต้องใช้เวลาและต้องคอยแก้ไขทุกวัน แทบจะไม่มีวันไหนที่ไม่ต้องแก้ไขปัญหาเลยครับ ด้วยเพราะสร้างและพัฒนาสิ่งเหล่านั้นขึ้นมาเอง ก็ต้องรับผิดชอบไปตลอด แต่หลังจากนี้ก็คงต้องทำเท่าที่ทำได้ตามสุขภาพที่เป็นอยู่และเรื่องที่จำเป็นต้องสละเวลาส่วนหนึ่งด้วย ตอนนี้ก็เร่งเขียนงานวิจัยช่วงวันหยุดเต็มเวลา มีเวลาพักนิดหน่อยก็เขียนบทความบ่นอย่างตอนนี้ จะได้ไม่ทำเรื่องเดียวกันตลอดเวลา เพราะเป็นคนขี้เบื่อง่ายครับ แต่ก็รู้สึกเหนื่อยบ่อยเป็นบางครั้ง “ยังไม่อยากจะใช้คำว่า เหนื่อย สักเท่าไหร่ แต่ก็ใกล้จะเหนื่อยเต็มที่แล้ว” ตอนนี้สุขภาพก็เริ่มดีกว่าก่อนหน้านี้ ที่ปวดท้องบ่อย ไม่แน่ใจว่า กระเพาะ หรือความเครียด แต่ก็พยายามทำใจว่า มันเป็นอย่างนี้แหละ ต้องทำใจเท่านั้น เพราะถ้าทำใจไม่ได้ ก็จะเครียดอยู่เรื่อยไป “เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงใครได้ หรือให้ใครทำอะไร หรือพูดอะไรที่เราไม่เครียดได้ เราต้องปรับที่ตัวเราเอง แล้วสิ่งต่างๆ ก็จะดีขึ้น” เมื่อเราทำดีที่่สุดแล้ว และคนอื่นก็ทำดีที่สุดแล้ว หากเกิดอะไรขึ้น ก็อย่าโทษหรือตำหนิใคร แต่ให้เอาสิ่งเหล่านั้นมาปรับปรุงแก้ไขซะ ก็จบ เพราะดูแล้วว่าใช้ชีวิตมากว่าครึ่งชีวิต เรื่องราวมันก็เป็นอยู่อย่างนี้แหละ

          นี่ท่างานวิจัยที่ทำ เป็นเรื่องวิชาชีวิต หรือศาสตร์และแห่งชีวิต น่าจะทำจบไปนานแล้ว (แป๋ว) สรุปไงก็ถือเอาเดือนนี้เป็นการเริ่มทำอะไรที่ต้องทำแล้วล่ะครับ เพราะเชื่อว่าเดี่ยวก็สิ้นปี โดยไม่รู้ตัวอีก สิ่งที่ประเสริฐที่สุดตอนนี้ ก็คงเป็นเรื่องสุขภาพ ครับ ก็ขอให้ทุกๆคนมีสุขภาพที่แข็งแรงครับ เพราะการมีสุขภาพดีไม่เป็นโรคภัย มันทำให้เราได้ทำอะไรดีๆในชีวิตและได้พลังเพื่อแก้ปัญหาต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตครับ

แสดงความคิดผ่าน Facebook