ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

ห่างหายไปนานนับเวลาได้ 3 เดือนกว่า ที่ไม่ได้มาเขียนบทความชีวิต แต่ก็คงไม่มีอะไรมาก เพราะโดยปกติก็ไม่ค่อยจะมีใครเข้ามาอ่านอยู่แล้ว เพียงแต่เขียนไว้เพื่อบันทึกความทรงจำ เตือนสติและให้กำลังใจตัวเอง เพียงหวังว่าใครที่เข้ามาอ่านแล้วจะรู้สึกมีความกำลังใจในการใช้ชีวิตและทำใจได้บ้าง (ก็เท่านั้น) ช่วงวันเวลาที่ผ่านมา ดูเหมือนเวลายังคงเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเท่าเดิม แต่ระยะทางช่างยาวไกลเหลือเกิน (เวลาผ่านไปเร็วมาก) มีเรื่องราวเหตุการณ์ต่างๆ มากมายเกินขึ้นกับตัวเราไม่ซ้ำแต่วันช่วงเวลา ปัญหาและเรื่องราวต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิต จนบริหารจัดการเวลาและตัวเองไม่ถูก เลยไม่มีโอกาสได้เขียนบทความชีวิต ด้วยเพราะไม่มีแรง และพลังในการสร้างสรรค์ความคิด และอีกอย่างในการเขียนแต่ละครั้งก็ต้องใช้เวลา ซึ่งช่วงเวลาที่ผ่านมาแทบจะไม่มีช่วงอารมณ์ว่างเปล่า เพราะต้องเร่งรีบกับการจัดการเรื่องราวมากมาย ความจริงปัญหาและเรื่องราวที่ผ่านหากนำมาเขียนก็คงจะได้หลายเรื่อง และสอนให้เราคิดได้ ทำใจได้ แต่ก็เก็บไว้ในความทรงจำ รอตกตะกอนเมื่อไหร่แล้วค่อยนำมาเขียนในโอกาสต่อไป

ในครั้งนี้ก็พอมีเวลากล่าวถึงเรื่องของการ “หยุด” และ “เริ่มต้น” บังเอิญไปเจอข้อความที่อ่านแล้วตรงกับความคิด เกี่ยวกับการให้อภัย เพราะบางครั้งปัญหาที่เราพบเจอ ไม่มีวิธีไหนที่จะหยุดไม่ให้เราเป็นทุกข์ได้ และค้นหาสาเหตุไม่เจอ ทั้งๆที่ปัญญาเรื่องราวทั้งหมด (อาจจะ) อยู่ที่ตัวเราเอง ฉะนั้น “การให้อภัย ก็เป็นการยอมรับปัญหา และทำให้เราหายจากความทุกข์ได้”
ช่วงเวลาที่ผ่านมาไม่นาน คุณแม่ ได้ให้อ่านข้อความๆ หนึ่ง ซึ่งอ่านแล้วก็เข้าใจ และทำใจได้ว่าทำอย่างไรเราจึงยอมรับกับปัญหาที่เกิดขึ้นได้ ข้อความนั้นคือ

“ให้อภัย สำหรับคนที่ “ยาก” ที่จะให้อภัย
ทนกับสิ่งที่ “ยาก” ที่จะทน
ผลจากการกระทำนั้นก็จะเกิดขึ้นสิ่งดีๆกับตัวเรา
ซึ่งหากใครทำได้ ก็ถือว่า เป็นยอดคน”

ครับผมก็เห็นด้วย อย่างน้อนก็ทำให้เราได้คิด และพยายามทำ ถึงจะไม่เป็นยอดคน แต่ทำแล้วมันเป็นผลดี ก็ควรทำ อาจจะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็ได้เริ่มต้นทำ
และอีกข้อความที่เป็นภาษาอังกฤษ (แปลตามความเข้าใจของตนเอง)

Stop feeding your mind thoughts about the past.
Forgive those who have done you wrong.
And forgive yourself too.
Start seeding thoughts and actions with lead to a happier tomorrow.

คือ หยุด คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในอดีต
ให้อภัยสำหรับคนที่ทำให้เราผิดหวังหรือเสียใจ
และอย่าลืมให้อภัยกับตัวเราเองด้วย
แล้วเริ่มต้นคิด เปิดใจ และลงมือทำเพื่อมุ่งไปสู่ความสุขในวันพรุ่งนี้

ดั่งเพลงที่จะนำเสนอต่อไปนี้ คือ “ไม่มีพรุ่งนี้ให้แก้ตัว” นั่นคือ ใส่ใจกันก่อนจะไม่มีโอกาสให้ใส่ใจ ขอที่อยู่ใกล้ตัว เราไม่เคยมองเห็นคุณค่าของมัน แต่เมื่อใดที่สิ่งที่ใกล้ตัวสูญเสียไป นั่นแหละจึงจะมองเห็นคุณค่า ซึ่งมันก็สายไปเสียแล้ว (เป็นธรรมชาติ) เปรียบเหมือน เรื่องราวในอดีตที่ผ่านๆมาแล้ว หากยอมรับความจริงที่ว่า เราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปทำอะไรไม่ได้อีกแล้ว ก็จะช่วยให้เราเปิดใจกว้าง ที่จะยกโทษ ให้อภัยให้กับตัวเราเองและคนอื่น ทั้งการกระทำและคำพูด ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ แทนที่จะเสียใจและคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เริ่มต้นทำสิ่งดีๆในวันนี้ ก่อนที่จะไม่มีโอกาสให้เริ่มต้น

ครับสุดท้ายก็ขอให้ความสุขเกิดขึ้นในพรุ่งนี้ (ความจริง ความสุขเกิดขึ้นตั้งแต่วินาทีนี้แล้ว)

แสดงความคิดผ่าน Facebook