จากข้อคิดเกี่ยวกับวิสัยทัศน์การพัฒนาผู้นำว่า “หากเราจะปรับระบบราชการให้มีความคล่องตัว และให้ข้าราชการได้แสดงความสามารถอย่างเต็มที่ ก็ต้องมีเงินเดือนให้ในระดับที่สูงพอ เพื่อรักษาข้าราชการที่ดีๆ ไว้ในระบบให้ได้” ที่กล่าวถึงนี้น่าจะหมายถึงผู้บริหารระดับสูง หรือผู้บริหารการศึกษา สำหรับผมมองว่า

การพัฒนาการศึกษาไทย คงต้องทำงานร่วมกันทุกฝ่าย ใช่เพียงแต่ผู้บริหาร เพราะพลังขับเคลื่อนส่วนหนึ่งก็มาจากฝ่ายผู้ปฏิบัติ หากผู้ปฏิบัติมีความมุ่งมั่นตั้งใจปฏิบัติหน้าที่ พัฒนาการศึกษาอย่างจริงจัง การศึกษาก็น่าจะพัฒนาไปได้ตามความมุ่งหวัง เพราะหากหวังแต่จะรอผู้บริหาร ก็มีโอกาสเป็นไปได้แต่ดูแล้วค่อยข้างจะช้าครับ ทราบดีครับว่าผู้ที่มีความสำคัญที่สุดในการพัฒนา คือผู้บริหาร แต่หากผู้บริหารไม่มีแรงกระตุ้นภายในตนเองที่พัฒนาแล้ว ผลก็ตรงกันข้าม

แน่นอนในระดับธุระกิจการพัฒนาคนต้องอาศัยปัจจัยเงิน หากให้ค่าจ้างสูง การทำงานต่อทวีเพิ่มเท่าตัว แต่ในวงการศึกษาก็ทราบดีใช้งบประมาณทุ่มไปสักเท่าไหร่แล้วสำหรับการพัฒนา ผลก็ยังคงเป็นเช่นปัจจุบัน ผู้ปฏิบัติส่วนใหญ่คงทราบดี

หากมีแนวคิดว่า จะเพิ่มเงินเดือนให้ผู้บริหารเพื่อจะได้รักษาข้าราชการที่ดีไว้ อาจจะเหมาะหรือไม่เหมาะกับสังคมข้าราชการไทย คงคิดเอาเอง คงต้องต้องขึ้นเงินเดือนกันไม่มีวันสิ้นสุด อันนี้อาจจะเหมาะสำหรับประเทศที่กำลังพัฒนาอย่างเรา จากบทความที่ผ่านผมได้กล่าวถึง บริษัท Google บริษัทที่ประสบความสำเร็จระดับโลก และต้นกำเนิดจากประเทศที่พัฒนาแล้ว เค้ารักษาคนเก่งไว้อย่างไรคงทราบดี นั่นคือการให้พนักงานรักในองค์กรและทำงานที่ตนเองรักอย่างตั้งใจ เป็นการพัฒนาจากภายในตัวตน ไม่ใช่เอาเงินมาล่ออย่างเดียว

เพราะหากทุกคนมีจิตสำนึกในหน้าที่ของตนเอง ไม่ว่าผู้ปฏิบัติหรือหรือผู้บริหาร ทำด้วยความมุ่งมั่นเต็มที่ในหน้าที่ของตนเอง โดยไม่หวังผลตอบแทนหรืออำนาจ มากจนเกินไป การพัฒนาการศึกษาของไทยก็คงไม่ยาก นอกจากนี้ก็ต้องรักในงานที่ตนเองทำ และมีความเสียสละ งานราชการก็รู้อยู่ตามชื่อ Government Service เป็นที่ต้องอาศัยความเป็นการบริการ แต่ปัจจุบันตรงกันข้าม

อาจมาเพื่อแสวงหาผลประโยชน์และความสะดวกสบายใส่ตัวเอง (จุดจุดจุด) ความจริงผมอยากจะใช้คำว่า ผู้นำ มากกว่า ผู้บริหาร ซึ่งสองคำนี้ไม่เหมือนกันมีความหมายแตกต่างกัน อะไรๆก็ต่างกัน แต่หากผู้บริหารมีภาะวะผู้นำ ก็กลายเป็นบุคคลที่มีที่โลกต้องการเพื่อการพัฒนาครับ

ยกตัวอย่างคุณลักษณะของผู้บริหาร ได้แก่ 

  • ห่างเหิน ใช้อารมณ์
  • เชื่อมั่นในตนเอง
  • นักพูด
  • เน้นการทำตาม

แต่คุณลักษณะของผู้นำ คือ

  • รับรู้ และเข้าใจผู้ตาม
  • เปิดใจกว้าง รับฟัง
  • นักฟัง
  • เน้นความกล้า และกระตุ้นความกล้า

ภาพประกอบจากเว็บไซต์

คงอีกนานกว่าสังคมไทยโดยเฉพาะวงการศึกษา จะพัฒนาผู้บริหารให้มีภาวะผู้นำที่พึงประสงค์ และหากจะเพิ่มเงินเดือนก็คงต้องเพิ่มทั้งผู้บริหารและผู้ปฏิบัติ จึงจะรักษาข้าราชการดีๆ ไว้ได้ (คำตอบทุกคนรู้ดี) อิอิ ขำขำนะครับ อย่าจริงจังมากครับ เพราะทุกวันนี้ผู้คนก็ไม่ได้จริงจังกับอะไร (แป๋ว) อย่างที่ว่าไว้ทุกวันนี้คำว่านี้ ผมเห็นจากประสบการของตนเอง ไม่จำเป็นต้องอ้างเอกสารอ้างอิงหรืออะไรวิจัย แม้แต่น้อย ประสบการณ์นี่แหละคือคำตอบ นั่นคือ วงการศึกษาตอนนี้ เป็นแบบว่า

“ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา”

“น้ำลด ตอผุด”

“การศึกษา คือการโชว์ออฟ”

“ถึงเวลา เดี่ยวก็รู้สึก”

ใครจะเป็นอะไรก็เป็นไป ทุกสิ่งทุกอย่างมีความสำคัญเท่าเทียมกัน ต่างกันที่ทำคนละหน้าที่ ล้วนแล้วแต่มีบทบาทดังหัวโขนที่ต้องแสดง ขอเพียงอย่างเดียวทำหน้าที่ของตนเองที่ได้รับให้เต็มที่ที่สุด ก็ถือว่าเป็นบุคคลที่น่าชื่นชมและมีเกียรติ

วีระศักดิ์ พัทบุรี
20/11/2559

แสดงความคิดผ่าน Facebook