บางครั้งการเรียกร้องหาความยุติธรรม ก็ต้องแลกกับความทุกข์ทรมาน และสูญเสียทุกอย่างไปตลอดชีวิต สิ่งที่ได้เรียนรู้จากภาพยนต์เรื่องนี้ครับ ดังนั้น เราต้องมีความรัก ความเมตตาและการให้อภัยครับ ภาพยนต์ระทึกขวัญ จาก Netflix เรื่อง The Wrath of God

เป็นภาพยนตร์จากประเทศอาร์เจนตินา ผมเห็นในเรื่องตัวละครจ่ายเช็คเป็น หน่วยเงิน เปโซ (Peso) เป็นสกุลเงินของสาธารณรัฐอาร์เจนตินา ทีแรกนึกว่า ฟิลิปินส์ แต่ดูจากตัวละครและบรรยากาศในเรื่องแล้วไม่น่าจะใช่ แต่ก็สามารถสืบค้นจากอินเทอน์เน็ตได้ครับมีรายละเอียดอยู่ ผมเพียงแค่อยากเรียนรู้จากภาพยนต์ ทั้งภาษา วัฒนธรรม อาหาร ความเป็นอยู่ ความเชื่อ และสถานที่ต่างๆ

แนวภาพยนต์ เป็นเรื่องราวการแก้แค้นระทึกขวัญจิตวิทยา ตัวละครเอกเป็นนักเขียนที่ประสบความสำเร็จ แต่เผลอมีความสัมพันธ์โดยไม่ได้ตั้งใจกับ Luciana อดีตผู้ช่วยของเขา ที่มาช่วยในการพิมพ์เนื้อหาหนังสือของเขา ซึ่งเธอลาออกจากงานของ Kloster ซึ่งเป็นผู้สื่อข่าว หลังจากที่เขาจูบเธอกับความปรารถนาของเธอ เขาอ่านสถานการณ์ผิด และเธอได้ยื่นฟ้องคดีล่วงละเมิดทางเพศ จนมีผลทำให้ลูกและภรรยาของเขาตัดสินใจฆ่าลูกและตัวเอง ส่งผลให้เขาเสียใจอย่างมาก จึงทำให้เกิดการแก้แค้น โดยเรื่องราวสอดคล้องบทละครที่เขาเขียน

ภาพยนต์เรื่องนี้ ทำให้เราเห็นมุมมองหลายอย่างในสังคมและครอบครัว ตอนจบภาพยนต์ไม่ได้ต้ัดสินว่าสิ่งที่กระทำถูกหรือผิด และคนที่ตัดสินคือผู้ชมครับ การดำเนินเรื่องจะสลับฉากปัจจุบัน กับฉากเรื่องที่ผ่านมา หากคนที่ติดตามภาพยนต์ไม่ทันก็จะสับสนและงงได้ ซึ่งบางคนดูภาพยนต์ต่างประเทศแล้วชอบพูดว่า “ไม่รู้เรื่อง” เพราะไม่ได้คิดไปตามหนังครับ คงต่างกับละครไทย ที่เดาสถานการณ์ได้ง่าย

ข้อคิดในภาพยนต์ มีหลายแง่มุม เนื่องจากตัวละคนเป็นนักเขียน ข้อคิดอย่างหนึ่งคือ

“อดีตที่เป็นผิดพลาด เปรียบเสมือนแก้วกระจกที่ร้าวแล้ว นำมาเชื่อต่อกันใหม่ แต่หากไปสะกิตหรือทำให้สั่นสะเทือน ก็อาจจะส่งให้แตกได้อีก เปรียบเสมือนเหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว มีคนไปตอกย้้ามัน ก็อาจจะทำให้สะเทือนใจได้ “

ข้อคิดอีกข้อที่น่าสนใจ คือ เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา ทั้งดีและไม่ดี ย่อมเกิดขึ้นเท่าๆ กัน แล้วแต่อย่างไหนจะเกิดขึ้นก่อน เปรียบเสมือนความน่าจะเป็นของการโยนเหรียญ ที่จะเกิดหัวหรือก้อย เหมือนตอนสมัยเราเรียนความน่าจะเป็น ย่อมเกิดขึ้นได้เท่ากันๆ ซึ่งตัวละครอีกคน เลยต้องทดสลองโยนเหรียญเพื่อดูความน่าจะเป็น ว่าจริงหรือไม่ (ยังไงก็ลองดูนะครับ แต่คงต้องใช้จำนวนครั้งที่มากหน่อย จึงจะยอมรับสมมติฐานได้ 555)

ดังนี้ ต้องฝึกปล่อยวาง ให้อยู่กับปัจจุบัน อย่านึกถึงอดีต และอย่ากังวลอนาคต” ครับ

แสดงความคิดผ่าน Facebook