ยังที่ค้างไว้เมื่อบทความที่แล้ว เพลงบรรเลงที่ได้ฟังในบทความ “ผลของคำพูด”  เป็นเพลงเร็วสนุกสนาน ต้นฉบับแนว Country ครับ แต่เมื่อฟังในลักษณะการบรรเลงเปียโน แล้วรู้สึกเศร้า แสดงให้เห็นว่า คนๆเดียวกันซึ่งมีรูปร่างหน้าตาที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ แต่มีหลายอารมณ์ความรู้สึก ขึ้นอยู่กับจังหวะชีวิต (สิ่งแวดล้อม, ประสบการณ์, ความคิด, พื้นฐานชีวิต ฯลฯ) ซึ่งการที่ใครจะมองเราว่าเป็นอย่างไร ก็ขึ้นอยู่กับคนที่มองครับ

วันนี้เลยเอาเพลงที่ผมฟังแล้วรู้สึกมีกำลังใจ และรู้สึกสนุก มานำเสนอ สิ่งที่รู้สึกประทับใจในเพลงนี้ ได้แก่ เสียง Intro แนว Country และจังหวัดที่ฟังแล้วได้อารมณ์คึกคัก หายเครียดครับ ชื่อเพลง Pitbull โดย Timber Feat. Ke$Ha แต่ มิวสิควิดีโอ ดูแล้วนักร้องหญิงแต่กายเซ็กซี่ไปหน่อย เลยไม่ได้เอามาเป็นตัวอย่าง ใช้แต่เสียงอย่างเดียว

และในลักษณะการทำ Cover ของเพลงนี้ก็มีหลายผู้คนนำมาร้องในแนวของตนเอง ฟังแล้วก็รู้สึกดีไปอีกแบบ อย่างเช่น ของ [Sean Magee ft. Jasper] อันนี้ผมชอบสไตล์เสียง saxophone ครับ และก็เสียงกับหน้าตานักร้องที่เล่น เปียโนไฟฟ้า ได้อารมณ์มาก ทั้งสีหน้าและน้ำเสียง ดูแล้วเป็นการร้องเป็นปลอดปล่อยความเครียด ให้อารมณ์สนุกสนาน โดยไม่แคร์อะไร เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างก็แค่เรื่องธรรมดา สิ่งสำคัญคือ ตัวเราต้องรับให้ได้ และให้ชีวิตได้รับความสนุกบ้าง

เนื้อเพลงโดยภาพรวม ก็เป็นเหมือนการตะโกน บอกความสนุกสนานอะไรทำนองนี้

บทความช่วงหลังนี้ ไม่ค่อยจะได้เขียนสักเท่าไหร่ เพราะมีเรื่องราวมากมายที่ต้องการจะบันทึกไว้ แต่ไม่สามารถสรุปเป็นเรื่องๆ ได้ เลยไม่เขียนซะเลย แต่ตอนนึกมันนึกไปได้ทุกเรื่อง เวลาในการเขียนแต่ละครั้งก็ไม่ต่ำกว่า 30 นาที ซึ่งบางครั้งก็ลืมเรื่องที่จะเขียน เพราะอารมณ์มันเปลี่ยนตลอด (ยกเว้นว่า มีใครที่หลงเข้ามาอยากจะให้เขียนเรื่องอะไร) ซึ่งก็หาอยากครับ เพราะเรื่องราวเหล่านี้เป็นเรื่องไกลตัวใครหลายๆ คน โดยส่วนตัว ผมก็อยู่ในแวดวงการศึกษามาโดยตลอด พ้นครึ่งชีวิต ทั้งชีวิตการทำงานและการเรียน จนปัจจุบัน ก็ดูเหมือนว่าเกือบจะเกษียณแล้ว (มั้ง) ก็ยังคงอยู่กับความคิดในกรอบของทฤษฎี ซึ่งโดยส่วนตัว ผมคิดว่าการที่ใครจะสร้างสรรค์อะไรได้ดี หากมัวแต่คำนึงถึงทฤษฎี ก็คงคิดอะไรไม่ออกหรอกครับ

ฉะนั้นสำหรับผม ชีวิตไม่มีทฤษฎีครับ แต่ต้องอาศัยทฤษฎีเป็นพื้นฐานในการคิด แต่ไม่ใช่จะทำอะไรหรือคิดอะไรต้องพึ่งทฤษฎีตลอด เพราะในชีวิตจริง ทฤษฎีไม่สามารถนำไปปฏิบัติได้จริงเสมอไป ต้องอาศัยประสบการณ์ จินตนาการและความคิดสร้างสรรค์ แต่หากเป็นด้านทางวิทยาศาสตร์และการแพทย์ ต้องอาศัยทฤษฎี 100 เปอร์เซ็นต์ครับ

สำหรับด้านการศึกษา มัวแต่หลงอยู่กับทฤษฎีจนไม่สามารถสร้างสรรค์อะไรได้เลย จะคิดอะไรจะทำอะไรก็เอาทฤษฎีการตีกรอบเอาไว้ แล้วเมื่อไหร่การศึกษาจะหลุดพ้นกรอบของการจดจำทฤษฎีของคนอื่น มีแต่คนเก่งทางด้านวิชาการเพราะท่องจำทฤษฎี แต่ไม่สามารถเอาไปใช้อะไรได้เลย แล้วจะเป็นนักวิชาการ อาจารย์ หรือตำแหน่งอะไรใหญ่มากมายในสังคมการศึกษาไทย (ไปทำไม) เฮ้ย นี่มันนอกเรื่องแล้วนะ (ว่าแล้ว) พูดเรื่องเพลงอยู่ ดีๆ ดันมาออกการศึกษา อ้าวกลับไปสนุกกับเพลงต่อครับ เป็น Cover ของ Roomie & Friends ก็ยังคงสนุกกับเพลงและการเทคนิคการตัดต่อ วิดีโอ  (ฟังแล้วก็คงทำให้ลืมเรื่องราวต่างๆบ้างนะครับ) ต้องเปิดดังๆ และร้องตามเพลง โดยเฉพาะสร้อยที่ร้องตะโกน (Wooooo oooooh)

แสดงความคิดผ่าน Facebook