ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต

สวัสดีครับ ห่างหายไปนานกับการเขียนบทความชีวิต และเรื่องเล่าประสบการณ์ในแต่ละช่วงเวลาของชีวิต เนื่องจากปัจจัยหลายๆอย่างที่เป็นอยู่และที่ผ่านมาทำให้หมดพลัง (Power) จริงๆ เลยปล่อยให้เวลาผ่านเลยไปอย่างช้าๆ ซึ่งแทบไม่น่าเชื่อว่า ตั้งแต่ก่อนปีใหม่ 2557 จนมาถึงวันนี้ 15 มีนาคม 2558 ก็เกือบ 3 เดือนเข้าไปแล้ว ที่ทุกสิ่งทุกอย่างดูเป็นเรื่องปกติ และรู้สึกว่าความรู้สึกมันเชื่องช้ามาก ทั้งๆที่เวลาก็เดินปกติไม่ได้เร็วหรือช้า แต่ความรู้สึกไม่ว่องไวเหมือนเมื่อก่อน เลยทำให้เหมือนกับเวลาเดินเร็วมากๆครับ

ด้วยเพราะมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ เพราะฉะนั้นเหตุการณ์ต่างๆ ก็เกิดขึ้นกับมนุษย์ก็เป็นเรื่องราวธรรมขาติกับ ในธรรมชาติก็มีความเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิและภูมิอากาศ เช่นกันชีวิตมนุษย์ก็ย่อมมีความเปลี่ยนแปลงเหมือนธรรมชาติ บางครั้งชีวิตก็เหมือนมีพายุเข้ามาถมกระหน่ำ เรียกว่า “พายุชีวิต”

ซึ่งหากพายุมีความแรงก็จะกลายเป็น “มรสุมชีวิต” ครับเป็นเหตุให้หมด พลัง จนไม่อยากจะทำอะไรครับ ไม่ต่างอะไรกับในแต่ละวันของธรรมชาติ ที่มีทั้งฝนตก แดดออก สลับกันไป ฉะนั้นที่ผ่านมา คงเป็นมรสุมชีวิต ที่ทำเอาความรู้สึก หมดพลัง หมดแรง และหมดอะไรหลายๆ อย่าง เลยไม่อยากจะทำอะไร และเป็นเหตุให้ไมได้เข้ามาเขียนบทความชีวิตครับ (บ่นไปเรื่อยๆ)

ที่ผ่านมาเจอทั้งเรื่องการงานที่เป็นเรื่องปกติ เพียงแต่คาดหวังการทำงานที่มีประสิทธิภาพและความเป็นมาตรฐานมากเกินไป เลยทำให้ผิดหวังครับ ได้ข้อคิดหนึ่งว่า “หากไม่อยากผิดหวัง ก็อย่าไปคาดหวัง”

นอกจากเรื่องานแล้วก็ต้องแบ่งเวลาในเรื่องการศึกษาต่อซึ่งก็มีหลายอย่างที่ต้องดำเนินการด้วยความมุ่งมั่น เพราะช่วงหลังๆ รู้สึกจะเนือยๆ ครับ และก็เรื่องราวๆ ที่รู้สึกว่าไม่สามารถควบคุมและเนรมิตได้ดั่งใจ รวมทั้งสุขภาพที่ผ่านมาก็ไม่สบายอยู่หลายวัน สุดท้ายก็หมดพลังอย่างว่าครับ แต่สิ่งที่ผ่านมาก็ทำให้ได้เรียนรู้และทำใจได้หลายอย่าง ไม่เจอปัญหา ก็ไม่เกิดปัญญาครับ และด้วยเพราะช่วงเปลี่ยนผ่านปีใหม่ อายุมากขึ้น คงเป็นธรรมดาของคนก็แก่ลงมั้งครับ (อิอิ)

ทุกๆวันขึ้นปีใหม่หรือวันพิเศษ โดยปกติก็จะเขียนบทความครับ แต่ปีใหม่ไม่ได้เขียนอะไรเลย มีความรู้สึกเหมือนเป็นวันธรรมดาทุกวัน แค่เปลี่ยนตัวเลขไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่ เว็บไซต์แฟ้มสะสมผลงานนี้ เริ่มขึ้นเขียนในวันขึ้นปีใหม่ 1 มกราคม 2554 ซึ่งหากนับแล้วก็ครบรอบ 5 ปีแล้วครับ อีกอย่างปัญหาเรื่องสายตาที่นั่งหน้าจอนานๆไม่ค่อยได้เหมือนเมื่อก่อน เลยทำให้มีโอกาสได้เขียนบทความ และคิดว่าคงไม่มีใครเข้ามาอ่านครับ แต่ก็เพียงเก็บไว้เป็นความทรงจำและเผื่อใครได้อ่านแล้วอาจจะเกิดพลังหรือกำลังใจ เพราะส่วนหนึ่งเมื่อเวลาผมคิดอะไรไม่ออกก็เข้ามาอ่านบทความเก่าๆ ทำให้รู้สึกมีกำลังใจและพลังในการทำอะไรต่อครับ ต่อไปคงต้องเข้ามาบ่นบ่อยๆ อาจจะไม่มีข้อความแต่ก็จะเขียนเป็นข้อคิดเตือนใจไว้ก็น่าจะดี กะไว้ว่าจะเขียนบอกเรื่องราวที่ผ่านมามากกว่านี้ แต่คิดว่าเขียนเรื่องใหม่ต่อเลยดีกว่า จะได้ดูแล้วไม่เหมือนบ่นจนเกินไป

สำหรับบทความแรกของปีนี้ (2558) ก็ขอนำเสนอบทเพลงที่ผมฟังทุกวันร่วมเกือบ 2 เดือน เพื่อสร้างกำลังใจและพลัง เนื่องจากฟังแล้วรู้สึกผ่อนคลาย และทำใจได้ในบางเวลาครับ ชื่อเพลง “Its A Great Day To Be Alive”

มันเป็นวันที่ดีเยี่ยมที่จะมีชีวิตอยู่”

ศิลปิน: Travis Tritt

อัลบั้ม: Down the Road I Go

เหมือนความรู้สึกที่ผ่านมาและในขณะนี้มั้งครับ (555) หากชอบเพลงแนวนี้ ผมมีเหตุผลหลายๆ ที่ฟังเพลงนี้ซ้ำๆเป็นร้อยๆเที่ยว ดังนี้ครับ

1. ทำนองครับ ฟังแล้วไม่เหนื่อนและได้จังหวัดสบายๆ
2. เสียงดนตรีโชโล่ ที่ฟังแล้วรู้สึกมีพลังและสนุกเบาๆ
3. สร้อยเพลงที่ร้องว่า “Ahwoo” อ่าโหว ซึ่งเป็นเสียงร้องของหมาป่า ฟังแล้วผ่อนคลายได้ระบายความรู้สึก
4. เนื้อเพลงที่แสดงความรู้สึก บางครั้งก็เป็นเหมือนในเพลง
5. ศิลปินอารมณ์ดี มีลีล่าท่าทางการร้อง ทำให้รู้สึกอารมณ์ดี เช่นตอนทำเสียง Ahwoo ครับ(ในมิวสิคที่นำเสนอครับ)
6. ผู้ชมที่เป็นผู้หญิงร้องตาม และทำท่าเต้นไปด้วย ดูแล้วได้อารมณ์ผ่อนคลาย เช่นกัน

*คิดว่าคงมีใครๆที่มีอารมณ์เดียวกันและมีโอกาสฟังหลายๆเที่ยวนะครับ

แสดงความคิดผ่าน Facebook