มันจะเป็นความรู้สึกเช่นนี้ไปอีกนาน ผู้ชายตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่หัวใจรู้สึกจะยิ่งใหญ่ ซื่อตรงในการทำงาน จริงจังกับชีวิตและสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ ให้กับองค์กรและเพือนร่วมงาน จนบางครั้งก็ลืมสิ่งที่ต้องให้กับชีวิตตัวเองเหมือนกัน เมื่อเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า ลืมไปว่า อายุและสุขภาพทั้งกายและใจ มันก็เริ่มลดลงเป็นธรรมดาตามธรรมชาติ แต่ความรู้สึกมุ่งมั่น และจิตใจอันแรงกล้าที่จะทำงาน ไม่กลัวความเหนื่อยและปัญหาที่จะเจอ ใช้ทั้งแรงกายและแรงใจ ทั้งสมองและความคิด เพื่อจินตนา ในการริเริ่มสิ่งใหม่ๆมาตลอด แค่หวังว่าจะคนรุ่นใหม่ หรือเพื่อนร่วมงาน คอยรับเรื่องราวเล็กๆ ที่ไม่ต้องใช้ความคิดอะไรมากมาย เพื่อที่จะได้มีแรงมีสมองตัดสินใจอย่างอื่นต่อไป แต่บางครั้งเมื่อหยุดคิดและมองตัวเอง

มันเหมือนว่ายืนอยู่คนเดียวหรือเดืนเร็วกว่าคนอื่นจนต้องมายืนคอยทุกคนอยู่ ก็อยากมองหน้าตัวเองดูว่าสภาพปัจจุบันเป็นอย่าง ไงหน้าตาตัวเองเหมือนแบกรับทุกสิ่งทุกอย่างไว้ และรู้สึกเป็นห่วงองค์กร เพื่อนร่วมงาน หรือว่าเราคิดผิดอยู่คนเดียว คนอื่นปกติ เราต่างห่างที่ผิดปกติ แล้วจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานไหม หรือต้องปล่อยวางให้บางสิ่งบางอย่างให้มีความไม่สมบูรณ์บ้าง ให้คนอื่นได้ทำบ้าง แต่ดูแล้วก็ไม่เห็นมีใครจะมาใส่ใจมากมาย แล้วไงหน้าตาตัวเองเหมือนหวาดกลัวอะไรสักอย่าง แต่ในเรื่องการทำงานจิตใจไม่คิดจะหวาดกลัวอะไรทั้งสิ้น เพราะทำเพื่อส่วนร่วมและมีแต่ความหวังดีกับองค์กร แต่แค่รู้สึกเหนื่อยตามอายุ เหมือนไม่มีใครดังเมื่อก่อน ปัจจุบันการทำงานมันมิได้สนุกเหมือนเมื่อก่อน และเพลงนี้ก็เหมือนกับมันจะเป็นอย่างเช่นนี้ไปอีกนาน ที่พูดนี้ใช่ว่าคนอื่นเค้าไม่ทำ ทุกคนมีศักยภาพและความสามารถ และอาจมีบทบาทหน้าที่ต่างกัน แค่ทุกคนทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดก็เพียงพอแล้ว ทำใจยอมรับการเปลี่ยนแปลงอย่างเดียว

[ti_audio media=”514″ autoplay=”1″]

แสดงความคิดผ่าน Facebook